Vruksha samvardhan kalachi garaj nibandh marathi: नमस्कार मित्रांनो! आज आपण एका खूप महत्वाच्या विषयावर बोलणार आहोत – वृक्ष संवर्धन काळाची गरज. मी लहान असताना, आमच्या घराजवळ एक मोठा आंब्याचा झाड होता. त्याच्या सावलीत मी आणि माझे मित्र खेळायचो, आणि त्याची फळे खाण्याचा आनंद तर वेगळाच होता. पण एक दिवस तो झाड कापून टाकण्यात आला, आणि मला खूप वाईट वाटलं. असं वाटलं की, एखाद्या मित्राला गमावलं. आजच्या काळात असेच झाडे कापले जात आहेत, आणि त्यामुळे आपली पृथ्वी दुखावली जात आहे. वृक्ष संवर्धन काळाची गरज आहे, कारण झाडे नसतील तर आपलं जीवन कसं चालेल?
झाडे हे आपल्या जीवनाचे आधार आहेत. ते आपल्याला ऑक्सिजन देतात, ज्यामुळे आपण श्वास घेऊ शकतो. मी शाळेत शिकलो की, एक मोठं झाड एका वर्षात सगळ्या कुटुंबासाठी पुरेसा ऑक्सिजन तयार करतं. त्याशिवाय, झाडे पावसाला आकर्षित करतात. जेव्हा झाडे कमी होतात, तेव्हा पाऊस कमी पडतो आणि दुष्काळ येतो. मागच्या वर्षी आमच्या गावात दुष्काळ पडला, आणि शेतकऱ्यांना खूप त्रास झाला. झाडे प्रदूषण कमी करतात, पक्षी आणि प्राण्यांना घर देतात. त्यांची मुळे मातीला घट्ट धरून ठेवतात, ज्यामुळे भूस्खलन होत नाही. आणि हो, फळे, फुले, लाकडे – हे सगळं झाडांकडून मिळतं. पण आज जंगलतोड वाढली आहे. शहरांमध्ये इमारती बांधण्यासाठी, रस्ते तयार करण्यासाठी झाडे कापली जात आहेत. हे पाहून मला खूप दुःख होतं, कारण हे झाडे आपल्याला इतकं देतात, आणि आपण त्यांना काय देतो? फक्त नुकसान!
आत्मनिर्भर भारत मराठी निबंध: Atmanirbhar Bharat Marathi Nibandh
वृक्ष संवर्धन काळाची गरज आहे, कारण हवामान बदल हा मोठा धोका आहे. ग्लोबल वॉर्मिंगमुळे पृथ्वी गरम होत आहे, आणि झाडे हे त्याच्यावर उपाय आहेत. ते कार्बन डायॉक्साइड शोषून घेतात आणि हवा शुद्ध करतात. मी वाचलं की, भारतात दरवर्षी लाखो झाडे कापली जातात, पण नवीन लावली जात नाहीत. यामुळे पक्षी बेघर होतात, प्राणी भटकतात. मी एकदा एका पक्ष्याला झाडावर बसलेलं पाहिलं, आणि त्याच्या डोळ्यात जणू काही सांगण्यासारखं होतं – ‘मला वाचवा!’ असं वाटलं. आपण सगळ्यांनी मिळून हे बदलावं. शाळेतून वृक्षारोपण मोहीम सुरू करावी. प्रत्येक विद्यार्थ्याने वर्षात किमान एक झाड लावावं आणि त्याची काळजी घ्यावी. सरकारही वन संरक्षणासाठी कायदे करत आहे, पण आपली जबाबदारीही तितकीच आहे. मी माझ्या आईला सांगितलं, ‘आपण घरात एक छोटं बाग तयार करूया.’ ती खूप खुश झाली.
आता विचार करा, जर झाडे नसतील तर आपली पृथ्वी कशी दिसेल? रुक्ष, उजाड आणि दुःखी. मी स्वप्नात पाहतो की, सगळीकडे हिरवीगार जंगले आहेत, पक्षी गात आहेत, आणि मुले सावलीत खेळत आहेत. वृक्ष संवर्धन काळाची गरज आहे, कारण हे केवळ आजचं नाही तर उद्याचंही आहे. आपल्या पुढच्या पिढीसाठी आपण हे करायला हवं. चला, आजच ठरवा – एक झाड लावूया, आणि त्याला मोठं करूया. हे छोटं पाऊल मोठा बदल घडवेल. मला विश्वास आहे, आपण सगळे मिळून हे करू शकतो. धन्यवाद!
1 thought on “Vruksha samvardhan kalachi garaj nibandh marathi: वृक्ष संवर्धन काळाची गरज निबंध मराठी”